1 Hoe is terschelling ontstaan?

De aarde is zich al 5 miljard jaar aan het ontwikkelen. De eilanden in de Noordzee (dus ook Terschelling) bestaan in verhouding nog niet zo heel erg lang. Ze zijn pas ontstaan in de laatste ijstijd, toen de grote ijsmassa's gingen verschuiven en begonnen te smelten. Al dat smeltwater zorgde ervoor dat er zeeën en oceanen ontstonden, of (als ze er al waren) dat ze groter werden. De Noordzee is één van de zeeën die toen veel groter geworden is.

Door het zand dat de zeestromingen meevoerden, ontstonden grote zandbanken. Die zandbanken werden groter en groter en groeiden op een gegeven moment aan elkaar vast. De zandbank werd steeds hoger en kwam even later weer boven het water uit bij eb. Zo vormden zich steeds meer kleine hoopjes zand die, door planten vastgehouden, ook bij vloed boven water bleven. Die kleine hoopjes zand werden hoe langer hoe groter en vormden zo een grote duinenrij. Zo begon langzaam de kust van Terschelling zich te vormen.

Uiteindelijk lag er langs de kust van Terschelling een lange rij zandduinen. Die lange rij duinen noemen we een schoorwal. Door de eeuwen heen wisselde het zeepijl wel een beetje. Dat zorgde ervoor dat het land achter de duinen de ene keer droog en de andere keer onder water stond. Vroeger was er langs heel de Nederlandse kust een brede duinenrij. In 1296 was er een grote overstroming in Nederland: de Sint Luciavloed. Deze overstroming maakte de duinen bij Friesland en Groningen helemaal kapot. Gelukkig zijn de duinen op de wadden-eilanden toen niet doorgebroken.