9 De cranberries

De cranberryplant groeit al bijna 150 jaar op Terschelling. Hoe is die daar eigenlijk gekomen?

Het was een donkere stormachtige Novembernacht. Pieter Sipkes Cupido wordt wakker door de kletterende regen en de harde wind. Hij kruipt uit zijn bedstee en gaat naar het strand om wat te jutten (aangespoelde dingen zoeken op het strand). Na een paar uur gezocht te hebben vind hij een groot vat. Hij denkt dat er wijn in zit en rolt het vat naar een duinpan, om eens lekker te gaan drinken. Als hij het vat dan open maakt, blijken er allemaal bessen in te zitten. Boos smijt hij het vat weg en gaat naar huis.

(Het grappige is, dat mijn moeder met haar meisjesnaam ook Sipkes heet....... Wie weet was Pieter wel een verre achterneef van mij!)

In dat vat zaten dus cranberrybessen. Nu groeien in bijna alle duinvalleien van Terschelling cranberrybessen. De Latijnse naam voor cranberry is: Vaccinicum macrocarpon Aiton. De grond waar ze op groeien is eigenlijk van Staatsbosbeheer. Staatsbosbeheer verpacht de grond aan de Cranberryfabriek. De plukkers van de fabriek hebben dan ook het alleenrecht om de cranberrybessen te oogsten.

Als de bessen geplukt zijn, worden ze naar de fabriek gebracht. Daar worden ze eerst op grootte gesorteerd. De mooie verse bessen werden in kisten van 15 kg verpakt en zo naar allerlei groentenwinkels gebracht. Ook worden ze in doosjes van 3 of 6 kg verpakt voor restaurants. De kleinste bessen worden bewaard voor de azijn. Ook worden een heel aantal bessen gebruikt om thee van te maken. Hiernaast zie je zo'n zakje van de thee. De bessen die nog over zijn gebleven worden verwerkt in compote, wijn en sap. De cranberry heeft natuurlijk ook het EKO-keurmerk.